Przejmująca saga o polskich uchodźcach, którzy w Kanadzie odbudowują swoje życie.Kraków, rok 1939. Rodzeństwo Pawulskich - Jerzy, Elżbieta i Jan - cieszy się młodością, nieświadome zbliżającej się katastrofy. Wkrótce II wojna światowa ściąga na Europę mrok tak nieprzenikniony, że nawet ptaki zdają się milknąć. Jan i Elżbieta, a następnie Jerzy, pokonują Atlantyk i przedostają się do Kanady. Wyrwani z rodzinnych stron mierzą się z całkiem nowym, obcym i oszałamiającym światem. Dla nich życie dopiero się zaczyna.Dzieci stamtąd to pełen dramatyzmu i emocji fresk rodzinny osadzony w czasach wojennej migracji. To książka niepozbawiona delikatnego humoru oraz wzruszających obrazów tego, co utracone.Arlette Cousture - znana kanadyjska pisarka, autorka bestsellera Filles de Caleb (Córki Kaleba). Na podstawie Dzieci stamtąd powstał serial, który w Kanadzie cieszy się wielką popularnością.Dzieci stamtąd to opowieść o zawirowaniach historii, o przeciwnościach losu, ale przede wszystkim o sile miłości, przyjaźni i ogromnej woli życia. dr hab. Joanna Warmuzińska-Rogóż, quebecystka, Uniwersytet ŚląskiZ funduszy pozyskanych w kampanii "Stop Kulturze Marnotrawienia" zakupiono książkę Dzieci stamtąd do bibliotek publicznych. Fundacja The BridgeKanadyjski bestseller nareszcie w Polsce!

Na placu w miasteczku Pięknolas każdego ranka dwoje dzieci oczekuje na autobus. Piotr Śmiałek, lat siedem i pół, z rudą niesforną czupryną, oraz Melissa Serduszko, siedem i trzy czwarte roku, o oczach koloru orzecha. Piotr jest zakochany w Melissie, ale starannie skrywa to uczucie. A tak naprawdę byłby gotów dać jej gwiazdkę z nieba. Gwiazdkę?... Chętnie dałby jej cały księżyc! Czy marzenia mogą się spełnić? Chyba tak, trzeba tylko przymknąć oczy i... marzyć ze wszystkich sił...

Było sobie małe miasteczko zagubione wśród łąk i pól. Ładne domy na tle wspaniałej przyrody. Pomimo tych zewnętrznych uroków w miasteczku dzieją się dziwne rzeczy. Dzisiaj na przykład w miasteczku odbywa się doroczne święto z udziałem orkiestry dętej. Ale nie słychać żadnej muzyki, żadnego dźwięku, żadnych śpiewów. Nie widać też radości na twarzach mieszkańców ani radosnej atmosfery...Alicja jest mieszkanką tego miasteczka. Ludzie mówią, że ma niedobry charakter, a to dlatego, że ona wie, czego chce, a zwłaszcza - czego nie chce! Bo nie znosi życia w takim smutnym i posępnym miejscu!