Ta opowieść sprawia, że klatka żeber czytelnika staje się zbyt ciasna, by mógł swobodnie oddychać. Brak mi tchu, w skroniach odczuwam niebezpieczne pulsowanie, jamę brzuszną wypełnia głaz. Milczę.
[Katarzyna Nosowska]

Oto oskarżenie i spowiedź dorosłej już kobiety, która była molestowana i poniżana przez ojca. Ojca, którego kochała i podziwiała, który obsypywał ją prezentami i nazywał "laleczką", jednocześnie obmacując i wciskając język do ust. To także opowieść o matce, która niby nic nie zauważa, i o ludziach, którym nie przeszkadzają pedofilskie wypowiedzi kontrowersyjnego artysty. Pisana w pierwszej osobie opowieść uderza w twarz każdego, kto nie rozumie, czym jest pedofilia i jak stygmatyzuje ofiary. Z małej przerażonej dziewczynki, która wymiotami i szorowaniem całego ciała chciała zmyć z siebie "winę", wyrosła odważna kobieta, której opowieść długo nie da wam dojść do siebie.
[Karolina Korwin Piotrowska]

Opowieść Poli Kinski pokazuje, ile hipokryzji jest w głoszeniu nietolerancji dla pedofilii. W rzeczywistości amator seksu z dziećmi, także własnymi, może latami funkcjonować bezkarnie przy niemym społecznym przyzwoleniu. Wystarczy, że jest kimś ważnym. Posiada władzę, pieniądze albo geniusz. Córka słynnego aktora czterdzieści lat po zakończeniu chorej relacji z ojcem rekonstruuje proces swojej powolnej degradacji, zamieniania się w lalkę.
[Katarzyna Surmiak-Domańska]